شورای شهر تهران با تردد افراد کوییر در محدوده پارک دانشجو تهران مخالفت کرد
علیرضا نادعلی، سخنگوی شورای شهر تهران، با اشاره به حضور افراد «ترنس» در محدوده پارک دانشجو گفت لزومی ندارد که این افراد در پرترددترین چهارراه کشور حضور داشته باشند.
نادعلی دوشنبه ۱۴ اسفند در نشست خبری خود گفت: «البته ما نمیخواهیم صورت مسئله را پاک کنیم و قطعا باید جای دیگری را برای این افراد در نظر بگیریم، اما لزومی ندارد که این افراد در مکانی پرتردد حضور داشته باشند.»
مخالفت شورای شهر تهران با حضور افراد کوییر در محدوده پارک دانشجو و تئاتر شهر در حالی صورت میگیرد که این پارک برای دههها مشهورترین کانون رفتوآمد و حضور افراد کوییر در کشور بوده است.
در حالی که بسیاری از افراد کوییر در ایران در خانوادههای خود با خطر جنایتهای ناموسی مواجه هستند، این بخش از شهروندان طبق قوانین شرعی جمهوری اسلامی نیز در خطر اعدام و سایر روشهای قصاص قرار دارند.
مقامهای جمهوری اسلامی به صورت علنی افراد کوییر را با القابی توهینآمیز مورد خطاب قرار داده و در اظهارات مختلف آنها را «منحرف» و «بیمار» میخوانند.
به موجب قوانین شرعی جمهوری اسلامی، دفاع از حقوق افراد کوییر نیز میتواند به اتهام «افساد فیالارض» منجر شود که یکی از مجازاتهای احتمالی آن اعدام است.
از آنجا که در قوانین جمهوری اسلامی روابط همجنسگرایانه و سبک زندگی کوییر جرمانگاری شده، از جنایتهای ناموسی علیه اعضای جامعه رنگینکمانی در ایران آمار مشخصی وجود ندارد و بسیاری از این جنایتها در سطح خانوادهها پنهان شده و در مراجع قانونی قابل پیگرد نیست.
در یکی از جدیدترین موارد قتل ناموسی افراد کوییر در ایران، پایگاه خبری رکنا ۱۰ بهمن گزارش داد مردی در تبریز فرزند ۱۷ ساله خود که او را «پارسا» مینامید به دلیل «رفتار و آرایش زنانه» و روابط خارج از عرف به قتل رساند. این مرد که پس از قتل فرزندش خود را به پلیس معرفی کرد، به رکنا گفت: «نمی توانستم در میان فامیل و آشنا سرم را بالا بگیرم.»
در سالهای گذشته نیز از اعمال انواع مجازات علیه افراد کوییر، گزارشهای مختلفی پخش شده است. طبق یکی از این گزارشها، در آبان ۱۳۸۴ دو جوان ۲۴ و ۲۵ ساله به نامهای «مختار ن.» و «علی الف.» به دلیل رابطه همجنسگرایانه در گرگان در ملاءعام اعدام شدند.
از آغاز شروع خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی»، جامعه کوییر ایرانی با حضور در مبارزات مردمی در داخل و خارج کشور بر مطالبات خود برای ایران پس از جمهوری اسلامی تاکید کرده است.
در ۱۴ آبانماه ۱۴۰۱ و در هفتههای آغازین خیزش انقلابی مردم ایران، صدها کنشگر کوییر در کارزاری در اعتراض به اقدام عوامل بسیج در آتش زدن پرچم رنگینکمان در مقابل سفارت بریتانیا، خطاب به نخستوزیر بریتانیا خواستار پاسخگو کردن جمهوری اسلامی در ارتباط با این تهدید و نفرتپراکنی علیه جامعه رنگینکمانی ایران شدند.
ده روز پس از این کارزار، در روز سهشنبه ۲۴ آبان اولین عکس بالا رفتن پرچم رنگین کمان در خیابانهای ایران منتشر شد.
این تصویر که در آن یک معترض در آمل بدون حجاب اجباری پرچم رنگین کمان را بالا برد، با سلسلهای چشمگیر از انتشار تصاویر دیگر از نمایش پرچم، بوسه و شعارنویسی معترضان کوییر در جریان خیزش انقلابی در ایران همراه شد.
امسال همچنین با شروع ماه افتخار جامعه کوییر، اعضای جامعه رنگینکمانی ایران و افغانستان در نقاط مختلف جهان از جمله تورنتو، ونکوور، مونترال، اوتاوا، لسآنجلس، پاریس، برلین، آمستردام، هامبورگ، استکهلم و سایر شهرهای اروپا در همبستگی با خیزش انقلابی مردم ایران با شعار «زن، زندگی، آزادی» در رژههای افتخار شرکت کردهاند.
روز چهارم تیرماه ۲۰۰ نفر از کنشگران، هنرمندان، درگ آرتیستها و متحدان جامعه کوییر ایرانی در همبستگی با خیزش انقلابی مردم ایران، بزرگترین رژه افتخار تاریخ جنبش کوییر ایران و افغانستان را با پیام «زن، زندگی، آزادی» در تورنتو کانادا برگزار کردند.